Vrijwilliger bedankt!

Vrijwilliger Nancy Geijssen is één van onze 130 vrijwilligers. Zonder hun belangeloze inzet behaalt onze vereniging nooit zoveel resultaten zoals we doen. Nancy: "Mantelzorg is de rode draad in mijn leven.”

Van jongs af aan was Nancy Geijssen (1946) mantelzorger van haar moeder, die psychische problemen had. Inmiddels zet ze zich alweer 16 jaar in voor het Platform Mantelzorg Amsterdam (PMA). In de jaren negentig begon ze als vrijwilliger bij Markant, het Amsterdamse expertisecentrum voor mantelzorg. Nancy: “Toen was het begrip mantelzorg net in opkomst. Nota bene mijn eigen moeder maakte me attent op het bestaan van Markant. Ik realiseerde me opeens dat mantelzorg mijn grootste expertise is.”

Over de mantelzorglunches: “Ongelooflijk gezellig. Het contact met de mensen was heerlijk."

Pittig om mantelzorger te zijn "Mantelzorg, het is er altijd geweest. Het was best pittig om een moeder met psychische problemen te hebben. Maar daar had je geen erg in. Ik was enig kind, dat deed je gewoon. Niemand die zich druk maakte of het wel goed met je ging. Ik had een leven ernaast, met vriendjes en vriendinnetjes. Pas veel later besefte ik dat het niet gewoon was, wat ik deed.”

"Ik realiseerde me opeens dat mantelzorg mijn grootste expertise is"

Leuke dingen zijn nooit voor ‘ons’ “In mijn studententijd woonde ik op kamers bij een mevrouw in een rolstoel met polio. Dat heeft diepe indruk gemaakt. ‘Als jou ooit iets gaat mankeren’ zei de hospita, ‘houd er dan rekening mee dat het geld gaat kosten. En ‘leuke dingen, zoals het beoefenen van yoga, zijn nooit voor ons weggelegd’. Hiermee bedoelde zij de mensen met een beperking. Zo kreeg ik steeds meer besef van wat het betekende om invalide te zijn.”

Blij met Cliëntenbelang Amsterdam Toen Nancy in de jaren '90 voor het eerst bij het APCP (Amsterdamse Patiënten en Consumenten Platform) binnenkwam (red: één van de voorgangers van Cliëntenbelang Amsterdam) merkte ze meteen dat er iets was veranderd sinds de jaren '70: “Het kwartje viel. Nu is er kennelijk een organisatie die zich inzet voor zulke mensen als mijn hospita. Én voor mantelzorgers. Het kón niet beter.”

Geen dood paard “Het werk verveelt me nog helemaal niet. Dat komt ook, doordat we resultaat boeken met onze belangenbehartiging. Het is geen dood paard waaraan je trekt. In 2019 schreven we bijvoorbeeld een advies over de inzet van kinderen bij de indicatie voor Hulp bij het huishouden. Wij vinden dat kinderen ‘kind’ moeten kunnen zijn om gezond te kunnen opgroeien. Zij hoeven niet meer te doen in het huishouden dan kinderen van gezonde ouders. Diverse partijen waren het met ons eens, en dienden moties in om te zorgen dat kinderen vrijgesteld zouden worden. Dat vind ik juist zo leuk, als je iets doet en het heeft effect, daar krijg je een goed gevoel van.”

Mantelzorglunches Tot een paar jaar geleden ging Nancy, met een collega van het PMA, naar alle mantelzorglunches. “Ongelooflijk gezellig. Het contact met de mensen was heerlijk. Onderwerp van gesprek was bijvoorbeeld waarop mantelzorgers moeten letten tijdens keukentafelgesprekken. Vooral het signaleren van knelpunten is hier belangrijk voor het PMA. Deze knelpunten geeft het PMA door aan de gemeente.” Sinds Nancy moeilijker loopt vanwege een kunstknie, is het lastiger om op locatie te komen. Daarom werkt ze nu meer vanuit huis, bijvoorbeeld aan de redactie van de PMA-nieuwsbrief. Al mist ze wel het persoonlijk contact sinds de coronamaatregelen.